Buona navigazione con NihilScio! | |||||||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
|||||||
Coniugazione/declinazione
(Es. pueris - amati sunt ...) |
|||||||
| |||||||
| |||||||
|
- Coniugazione completa di frustrari frustrare =
frustrari: Verbo deponente IMPERATIVO - Coniugazione completa di frustrare Forma deponente |
IMPERATIVO | significato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
frustrāre frustramĭni Futuro | inganna ingannate |
Coniugazione di: frustro, frustras, frustravi, frustratum, frustrāre coniugazione: 1 - transitivo - attiva (Ita) = rendere vano, eludere, (eng) = disappoint, frustrate, deceive, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego frustro tu frustras ille frustrat nos frustrāmus vos frustrātis illi frustrant | Io rendo vano Tu rendi vano Egli/Ella/Esso rende vano Noi rendiamo vano Voi rendete vano Essi/Esse/Loro rendono vano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego frustrābam tu frustrābas ille frustrābat nos frustrabāmus vos frustrabatis illi frustrābant | Io rendevo vano Tu rendevi vano Egli/Ella/Esso rendeva vano Noi rendevamo vano Voi rendevate vano Essi/Esse/Loro rendevano vano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego frustravi tu frustravisti, frustrasti... ille frustravit nos frustravĭmus vos frustravistis, frustrastis... illi frustravērunt, frustrarunt, frustravere... | Io resi vano Tu rendesti vano Egli/Ella/Esso rese vano Noi rendemmo vano Voi rendeste vano Essi/Esse/Loro resero vano |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego frustravi tu frustravisti, frustrasti... ille frustravit nos frustravĭmus vos frustravistis, frustrastis... illi frustravērunt, frustrarunt, frustravere... | Io ho reso vano Tu hai reso vano Egli/Ella/Esso ha reso vano Noi abbiamo reso vano Voi avete reso vano Essi/Esse/Loro hanno reso vano |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego frustravĕram, frustraram... tu frustravĕras, frustraras... ille frustravĕrat, frustrarat... nos frustraverāmus, frustraramus... vos frustraverātis, frustraratis... illi frustraverant, frustrarant... | Io avevo reso vano Tu avevi reso vano Egli/Ella/Esso aveva reso vano Noi avevamo reso vano Voi avevate reso vano Essi/Esse/Loro avevano reso vano |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego frustravi tu frustravisti, frustrasti... ille frustravit nos frustravĭmus vos frustravistis, frustrastis... illi frustravērunt, frustrarunt, frustravere... | Io ebbi reso vano Tu avesti reso vano Egli/Ella/Esso ebbe reso vano Noi avemmo reso vano Voi aveste reso vano Essi/Esse/Loro ebbero reso vano |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego frustravĕram, frustraram... tu frustravĕras, frustraras... ille frustravĕrat, frustrarat... nos frustraverāmus, frustraramus... vos frustraverātis, frustraratis... illi frustraverant, frustrarant... | Io avevo reso vano Tu avevi reso vano Egli/Ella/Esso aveva reso vano Noi avevamo reso vano Voi avevate reso vano Essi/Esse/Loro avevano reso vano |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego frustrābo tu frustrābis ille frustrābit nos frustrabĭmus vos frustrabĭtis illi frustrābunt | Io renderò vano Tu renderai vano Egli/Ella/Esso renderà vano Noi renderemo vano Voi renderete vano Essi/Esse/Loro renderanno vano |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego frustravĕro, frustraro... tu frustravĕris, frustraris... ille frustravĕrit, frustrarit... nos frustraverĭmus, frustrarimus... vos frustraverĭtis, frustraritis... illi frustravĕrint, frustrarint... | Io avrò reso vano Tu avrai reso vano Egli/Ella/Esso avrà reso vano Noi avremo reso vano Voi avrete reso vano Essi/Esse/Loro avranno reso vano |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego frustrem tu frustres ille frustret nos frustrēmus vos frustrētis illi frustrent | Io renda vano Tu renda vano Egli/Ella/Esso renda vano Noi rendiamo vano Voi rendiate vano Essi/Esse/Loro rendano vano |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego frustrārem tu frustrāres ille frustrāret nos frustrarēmus vos frustrarētis illi frustrārent | Io rendessi vano Tu rendessi vano Egli/Ella/Esso rendesse vano Noi rendessimo vano Voi rendeste vano Essi/Esse/Loro rendessero vano |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego frustravĕrim, frustrarim... tu frustravĕris, frustraris... ille frustravĕrit, frustrarit... nos frustraverĭmus, frustrarimus... vos frustraverĭtis, frustraritis... illi frustravĕrint, frustrarint... | Io abbia reso vano Tu abbia reso vano Egli/Ella/Esso abbia reso vano Noi abbiamo reso vano Voi abbiate reso vano Essi/Esse/Loro abbiano reso vano |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego frustravissem, frustrassem... tu frustravisses, frustrasses... ille frustravisset, frustrasset... nos frustravissēmus, frustrassemus... vos frustravissētis, frustrassetis... illi frustravissent, frustrassent... | Io avessi reso vano Tu avessi reso vano Egli/Ella/Esso avesse reso vano Noi avessimo reso vano Voi aveste reso vano Essi/Esse/Loro avessero reso vano |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego frustrārem tu frustrāres ille frustrāret nos frustrarēmus vos frustrarētis illi frustrārent | Io renderei vano Tu renderesti vano Egli/Ella/Esso renderebbe vano Noi renderemmo vano Voi rendereste vano Essi/Esse/Loro renderebbero vano |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego frustravissem, frustrassem... tu frustravisses, frustrasses... ille frustravisset, frustrasset... nos frustravissēmus, frustrassemus... vos frustravissētis, frustrassetis... illi frustravissent, frustrassent... | Io avrei reso vano Tu avresti reso vano Egli/Ella/Esso avrebbe reso vano Noi avremmo reso vano Voi avreste reso vano Essi/Esse/Loro avrebbero reso vano |
IMPERATIVO | |
Presente | |
frustra frustrate Futuro frustrato frustrato frustratote frustranto | rendi vano rendete vano renderai vano renderà vano renderete vano renderanno vano |
INFINITO | |
Presente | |
frustrāre | rendere vano |
INFINITO | |
Perfetto | |
frustravisse, frustrasse... | avere reso vano |
INFINITO | |
Futuro | |
frustraturum esse, frustraturam esse, frustraturum esse, frustraturos esse, frustraturas esse, frustratura esse... | essere per rendere vano |
GERUNDIO | |
frustrandi, frustrando, frustrandum, frustrando... | di rendere vano ad a rendere vano rendere vano da, con.. rendere vano |
SUPINO | |
frustratum | a/ad rendere vano |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che rende vano |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.frustrans Gen.frustrantis Dat.frustranti Acc.frustrantem Voc.frustrans Abl.frustrante, frustranti... | frustrantes frustrantium frustrantibus frustrantes frustrantes frustrantibus |
Femminile | |
Nom.frustrans Gen.frustrantis Dat.frustranti Acc.frustrantem Voc.frustrans Abl.frustrante, frustranti... | frustrantes frustrantium frustrantibus frustrantes frustrantes frustrantibus |
Neutro | |
Nom.frustrans Gen.frustrantis Dat.frustranti Acc.frustrans Voc.frustrans Abl.frustrante, frustranti... | frustrantia frustrantium frustrantibus frustrantia frustrantia frustrantibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che renderà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.frustraturus Gen.frustraturi Dat.frustraturo Acc.frustraturum Voc.frustrature Abl.frustraturo | frustraturi frustraturorum frustraturis frustraturos frustraturi frustraturis |
Femminile | |
Nom.frustratura Gen.frustraturae Dat.frustraturae Acc.frustraturam Voc.frustratura Abl.frustratura | frustraturae frustraturarum frustraturis frustraturas frustraturae frustraturis |
Neutro | |
Nom.frustraturum Gen.frustraturi Dat.frustraturo Acc.frustraturum Voc.frustraturum Abl.frustraturo | frustratura frustraturorum frustraturis frustratura frustratura frustraturis |
- Coniugazione completa di frustrari Forma passiva |
Coniugazione di: frustror, frustrāris, frustratus sum, frustrata sum, frustratum sum..., - , frustrari coniugazione: 1 - transitivo - deponente (Ita) = ingannare, eludere, sfuggire, (eng) = disappoint, frustrate, deceive, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego frustror tu frustrāris ille frustrātur nos frustrāmur vos frustramĭni illi frustrantur | Io inganno Tu inganni Egli/Ella/Esso inganna Noi inganniamo Voi ingannate Essi/Esse/Loro ingannano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego frustrābar tu frustrabāris ille frustrabātur nos frustrabāmur vos frustrabamini illi frustrabantur | Io ingannavo Tu ingannavi Egli/Ella/Esso ingannava Noi ingannavamo Voi ingannavate Essi/Esse/Loro ingannavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego frustratus sum, frustrata sum, frustratum sum... tu frustratus es, frustrata es, frustratum es... ille frustratus est, frustrata est, frustratum est... nos frustrati sumus, frustratae sumus, frustrata sumus... vos frustrati estis, frustratae estis, frustrata estis... illi frustrati sunt, frustratae sunt, frustrata sunt... | Io ingannai Tu ingannasti Egli/Ella/Esso ingannò Noi ingannammo Voi ingannaste Essi/Esse/Loro ingannarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego frustratus sum, frustrata sum, frustratum sum... tu frustratus es, frustrata es, frustratum es... ille frustratus est, frustrata est, frustratum est... nos frustrati sumus, frustratae sumus, frustrata sumus... vos frustrati estis, frustratae estis, frustrata estis... illi frustrati sunt, frustratae sunt, frustrata sunt... | Io ho ingannato Tu hai ingannato Egli/Ella/Esso ha ingannato Noi abbiamo ingannato Voi avete ingannato Essi/Esse/Loro hanno ingannato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego frustratus eram, frustrata eram, frustratum eram... tu frustratus eras, frustrata eras, frustratum eras... ille frustratus erat, frustrata erat, frustratum erat... nos frustrati erāmus, frustratae eramus, frustrata eramus... vos frustrati erātis, frustratae eratis, frustrata eratis... illi frustrati erant, frustratae erant, frustrata erant... | Io avevo ingannato Tu avevi ingannato Egli/Ella/Esso aveva ingannato Noi avevamo ingannato Voi avevate ingannato Essi/Esse/Loro avevano ingannato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego frustratus sum, frustrata sum, frustratum sum... tu frustratus es, frustrata es, frustratum es... ille frustratus est, frustrata est, frustratum est... nos frustrati sumus, frustratae sumus, frustrata sumus... vos frustrati estis, frustratae estis, frustrata estis... illi frustrati sunt, frustratae sunt, frustrata sunt... | Io ebbi ingannato Tu avesti ingannato Egli/Ella/Esso ebbe ingannato Noi avemmo ingannato Voi aveste ingannato Essi/Esse/Loro ebbero ingannato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego frustratus eram, frustrata eram, frustratum eram... tu frustratus eras, frustrata eras, frustratum eras... ille frustratus erat, frustrata erat, frustratum erat... nos frustrati erāmus, frustratae eramus, frustrata eramus... vos frustrati erātis, frustratae eratis, frustrata eratis... illi frustrati erant, frustratae erant, frustrata erant... | Io avevo ingannato Tu avevi ingannato Egli/Ella/Esso aveva ingannato Noi avevamo ingannato Voi avevate ingannato Essi/Esse/Loro avevano ingannato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego frustrābor tu frustrabĕris ille frustrabĭtur nos frustrabĭmur vos frustrabimĭni illi frustrabuntur | Io ingannerò Tu ingannerai Egli/Ella/Esso ingannerà Noi inganneremo Voi ingannerete Essi/Esse/Loro inganneranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego frustratus ero, frustrata ero, frustratum ero... tu frustratus eris, frustrata eris, frustratum eris... ille frustratus erit, frustrata erit, frustratum erit... nos frustrati erimus, frustratae erimus, frustrata erimus... vos frustrati erĭtis, frustratae eritis, frustrata eritis... illi frustrati erunt, frustratae erunt, frustrata erunt... | Io avrò ingannato Tu avrai ingannato Egli/Ella/Esso avrà ingannato Noi avremo ingannato Voi avrete ingannato Essi/Esse/Loro avranno ingannato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego frustrer tu frustrēris ille frustrētur nos frustrēmur vos frustremĭni illi frustrentur | Io inganni Tu inganni Egli/Ella/Esso inganni Noi inganniamo Voi inganniate Essi/Esse/Loro ingannino |
CONGIUNTIVO | |
Imperfetto | |
ego frustrarer tu frustrarēris ille frustrarētur nos frustrarēmur vos frustraremĭni illi frustrarentur | Io ingannassi Tu ingannassi Egli/Ella/Esso ingannasse Noi ingannassimo Voi ingannaste Essi/Esse/Loro ingannassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego frustratus sim, frustrata sim, frustratum sim... tu frustratus sis, frustrata sis, frustratum sis... ille frustratus sit, frustrata sit, frustratum sit... nos frustrati simus, frustratae simus, frustrata simus... vos frustrati sitis, frustratae sitis, frustrata sitis... illi frustrati sint, frustratae sint, frustrata sint... | Io abbia ingannato Tu abbia ingannato Egli/Ella/Esso abbia ingannato Noi abbiamo ingannato Voi abbiate ingannato Essi/Esse/Loro abbiano ingannato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego frustratus essem, frustrata essem, frustratum essem... tu frustratus esses, frustrata esses, frustratum esses... ille frustratus esset, frustrata esset, frustratum esset... nos frustratessēmus, frustratae essemus, frustrata essemus... vos frustratessētis, frustratae essetis, frustrata essetis... illi frustrati essent, frustratae essent, frustrata essent... | Io avessi ingannato Tu avessi ingannato Egli/Ella/Esso avesse ingannato Noi avessimo ingannato Voi aveste ingannato Essi/Esse/Loro avessero ingannato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego frustrarer tu frustrarēris ille frustrarētur nos frustrarēmur vos frustraremĭni illi frustrarentur | Io ingannerei Tu inganneresti Egli/Ella/Esso ingannerebbe Noi inganneremmo Voi ingannereste Essi/Esse/Loro ingannerebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego frustratus essem, frustrata essem, frustratum essem... tu frustratus esses, frustrata esses, frustratum esses... ille frustratus esset, frustrata esset, frustratum esset... nos frustratessēmus, frustratae essemus, frustrata essemus... vos frustratessētis, frustratae essetis, frustrata essetis... illi frustrati essent, frustratae essent, frustrata essent... | Io avrei ingannato Tu avresti ingannato Egli/Ella/Esso avrebbe ingannato Noi avremmo ingannato Voi avreste ingannato Essi/Esse/Loro avrebbero ingannato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
frustrāre frustramĭni Futuro | inganna ingannate |
INFINITO | |
Presente | |
frustrari | ingannare |
INFINITO | |
Perfetto | |
frustratum esse, frustratam esse, frustratum esse, frustratos esse, frustratas esse, frustrata esse... | avere ingannato |
INFINITO | |
Futuro | |
frustraturum esse, frustraturam esse, frustraturum esse, frustraturos esse, frustraturas esse, frustratura esse... | essere per ingannare |
GERUNDIO | |
frustrandi, frustrando, frustrandum, frustrando... | di ingannare ad a ingannare ingannare da, con.. ingannare |
GERUNDIVO | |
Maschile | da ingannarsi |
Singolare | Plurale |
Nom.frustrandus Gen.frustrandi Dat.frustrando Acc.frustrandum Voc.frustrande Abl.frustrando | frustrandi frustrandorum frustrandis frustrandos frustrandi frustrandis |
Femminile | |
Nom.frustranda Gen.frustrandae Dat.frustrandae Acc.frustrandam Voc.frustranda Abl.frustranda | frustrandae frustrandarum frustrandis frustrandas frustrandae frustrandis |
Neutro | |
Nom.frustrandum Gen.frustrandi Dat.frustrando Acc.frustrandum Voc.frustrandum Abl.frustrando | frustranda frustrandorum frustrandis frustranda frustranda frustrandis |
SUPINO | |
frustratum | a/ad ingannare |
frustratu | da ingannare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che inganna |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.frustrans Gen.frustrantis Dat.frustranti Acc.frustrantem Voc.frustrans Abl.frustrante | frustrantes frustrantium frustrantibus frustrantes frustrantes frustrantibus |
Femminile | |
Nom.frustrans Gen.frustrantis Dat.frustranti Acc.frustrantem Voc.frustrans Abl.frustrante | frustrantes frustrantium frustrantibus frustrantes frustrantes frustrantibus |
Neutro | |
Nom.frustrans Gen.frustrantis Dat.frustranti Acc.frustrans Voc.frustrans Abl.frustrante | frustrantia frustrantium frustrantibus frustrantia frustrantia frustrantibus |
PARTICIPIO | significato |
Perfetto | ingannato, ingannati... |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.frustratus Gen.frustrati Dat.frustrato Acc.frustratum Voc.frustrate Abl.frustrato | frustrati frustratorum frustratis frustratos frustrati frustratis |
Femminile | |
Nom.frustrata Gen.frustratae Dat.frustratae Acc.frustratam Voc.frustrata Abl.frustrata | frustratae frustratarum frustratis frustratas frustratae frustratis |
Neutro | |
Nom.frustratum Gen.frustrati Dat.frustrato Acc.frustratum Voc.frustratum Abl.frustrato | frustrata frustratorum frustratis frustrata frustrata frustratis |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che ingannerà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.frustraturus Gen.frustraturi Dat.frustraturo Acc.frustraturum Voc.frustrature Abl.frustraturo | frustraturi frustraturorum frustraturis frustraturos frustraturi frustraturis |
Femminile | |
Nom.frustratura Gen.frustraturae Dat.frustraturae Acc.frustraturam Voc.frustratura Abl.frustratura | frustraturae frustraturarum frustraturis frustraturas frustraturae frustraturis |
Neutro | |
Nom.frustraturum Gen.frustraturi Dat.frustraturo Acc.frustraturum Voc.frustraturum Abl.frustraturo | frustratura frustraturorum frustraturis frustratura frustratura frustraturis |